اعتماد به نفس واقعی

برای دستیابی به اهداف شخصی و خوشحال کردن واقعی خود، باید اعتماد به نفس و احترام خود را توسعه داده و حفظ کنیم.
برای انجام این کار باید تفاوت بین اعتماد به نفس دنیوی و اعتماد به نفس واقعی را درک کنیم.
بتوانیم اعتماد به نفس را از نیات خودخواهانه ای که ما را از برآورده کردن آرزوی خوشبختی واقعی باز می دارد، تشخیص دهیم.
با استفاده از روش‌های آزموده‌شده، می‌توانیم اعتماد به نفس خود را ایجاد و تقویت کنیم تا پایدار و طولانی مدت باقی بماند.

خوشبختی و اعتماد بنفس:

اگر صادقانه  به زندگی خود و اطرافیانمان نگاه کنیم، خواهیم دید که:
در جستجوی خوشبختی، بیشتر وقت و انرژی خود را صرف بهبود شرایط بیرونی می کنیم.
افزایش ثروت و دارایی خود
شهرت
پیدا کردن شریک زندگی بهتر…

با این حال، ما می توانیم از طریق تجربه خودمان ببینیم :
حتی اگر در  این شرایط بیرونی موفق باشیم،
هرگز از خوشبختی پایداری که همه آرزوی آن را داریم، لذت نخواهیم برد.
اگر “اعتماد به نفس دنیوی” از بهبود شرایط زندگی مان داشته باشیم،
همیشه احساس نقص و ناامیدی خواهیم داشت.
اعتماد به نفس دنیوی هرگز به طور کامل تحقق نمی یابد یا ثابت نمی ماند.
زیرا ما هرگز نمی توانیم به طور کامل از شرایط و دستاوردهای دنیوی خود راضی باشیم
یا به آن ها پایبند باشیم.

از زمان تکامل این جهان، انسان ها تقریباً تمام وقت و انرژی خود را صرف بهبود شرایط بیرونی خود کرده اند.
در جستجوی خوشبختی و راه حلی برای مشکلات خود بوده اند. نتیجه چه بوده است؟
نرسیدن به آرزوها و افزایش رنج و مشکلات بشری
در حالی که تجربه شادی و آرامش در حال کاهش است.
این به وضوح نشان می دهد که روش صحیحی برای کاهش مشکلات و افزایش شادی خود نیافته ایم.

اعتماد به نفس معنوی

با این حال، نوعی اعتماد به نفس وجود دارد که کاملاً عاری از آرزوهای دنیوی است.
«اعتماد به نفس  اصیل» مبتنی بر آرزوی ما برای دستیابی به اهداف معنوی است . هرگز نمی تواند منجر به آسیب یا نارضایتی شود.
به عنوان مثال، اعتماد به نفس مبتنی بر تمایل به نفع  رساندن به دیگران است.
از طریق افزایش محبت و شفقت نسبت به آنها، قوی و پایدار خواهد بود و همیشه به نتایج خوبی منجر می شود.

اعتماد به نفس مبتنی بر آرزوهای معنوی، زندگی انسانی ما را ارزشمند و معنادار می کند، زیرا اهداف معنوی تنها شرایطی هستند که در واقع به سعادت پایداری که آرزوی ماست، می رساند.

«اگر از زندگی انسانی خود برای دستیابی به درک معنوی استفاده کنیم، بسیار معنادار می شود. با استفاده از آن در این راه، ما پتانسیل کامل خود را به فعلیت می رسانیم و از حالت یک موجود معمولی و نادان به یک موجود کاملاً روشن، بالاترین موجودات، پیشرفت می کنیم.
و هنگامی که این کار را انجام دادیم، این قدرت را خواهیم داشت که بدون استثنا از همه موجودات زنده بهره مند شویم.
بنابراین، با استفاده از زندگی انسانی خود برای دستیابی به درک معنوی، می توانیم همه مشکلات انسانی خود را حل کنیم و به تمام خواسته های خود برسیم.
چه چیزی می تواند معنی دارتر از این باشد؟

با درک این موضوع می توان دریافت که اعتماد به نفس اصیل تنها با دستیابی به درک معنوی از طریق رشد درونی به دست می آید.

اعتماد به نفس به جای اهمیت دادن به خود

علاوه بر درک اینکه اعتماد به نفس واقعی چیست، همچنین باید از اشتباه گرفتن آن با هر نوع خودخواهی یا نیت مضر خودداری کنیم. گشه کلسانگ گیاتسو ارجمند، نگرش مضر «خود بزرگ‌داشتن» را یکی از این ذهن‌ها معرفی می‌کند. این ذهنی است که فکر می کند من مهم هستم

او توضیح می دهد که ریشه همه مشکلات و ناراحتی های ماست. او در کتاب چگونه زندگی خود را متحول کنید می گوید:

«ما ممکن است گاهی عزت نفس را با اعتماد به نفس و احترام به خود اشتباه بگیریم، اما در واقعیت کاملاً بی ربط هستند. این نه از روی احترام به خود است که همیشه بهترین ها را برای خود می خواهیم و نه از روی احترام به خود که دیگران را فریب می دهیم یا از آنها سوء استفاده می کنیم یا در مسئولیت های خود در قبال آنها کوتاهی می کنیم. اگر صادقانه بررسی کنیم، خواهیم دید که این خود بزرگ‌داشتن ماست که باعث می‌شود به گونه‌ای رفتار کنیم که عزت نفس ما را سلب کرده و اعتماد به نفس ما را از بین ببرد. برخی از افراد به دلیل خودخواهی به اعماق اعتیاد به الکل یا مواد مخدر سوق داده می‌شوند و در این فرآیند به طور کامل هر مقدار کمی از احترام به خود را از دست می‌دهند.»

چگونه اعتماد به نفس واقعی  داشته باشیم

با درک درست تفاوت بین اعتماد به نفس اصیل و ایگوهای  مضر مانند خودپسندی، می‌توانیم یاد بگیریم که چگونه با ثابت قدم بودن در تمرین ذهن در مسیر شفقت و خرد، اعتماد به نفس داشته باشیم.

آموزه‌های بودا:

بودا هزاران آموزه ارائه کرد، اما ریشه تمام تحقق های بزرگ مسیر بودایی به سوی روشنگری، تأملات در مورد عشق، شفقت و عالی ترین قلب است – ذهنی که به طور خود به خود آرزو می کند به روشنایی به نفع همه افراد زنده دست یابد. موجودات آموزش ذهن ما در این مدیتیشن ها به ما اعتماد به نفس زیادی می دهد که مبتنی بر آرزو و ظرفیت ما برای بهره بردن از دیگران است. گشه کلسانگ گیاتسو در کتاب «چگونه زندگی خود را متحول کنیم» که به عنوان یک کتاب الکترونیکی رایگان در دسترس است، می‌گوید:

هر چه بیشتر دیگران را گرامی بداریم و به نفع آنها عمل کنیم، عزت نفس و اعتماد به نفس ما بیشتر می شود. به عنوان مثال، عهد بودیساتوا، که در آن بودیساتوا قول می دهد بر همه عیوب و محدودیت ها غلبه کند، به همه ویژگی های خوب و کار کند تا زمانی که همه موجودات زنده از رنج های سامسارا رهایی یابند، بیان اعتماد به نفس فوق العاده ای است که بسیار فراتر از اعتماد به نفس است. هر موجود خود محور.

اولین قدم برای رسیدن به این هدف این است که میل به خوشبختی خودمان را که همان بزرگداشت خودمان است کاهش دهیم و ذهنی را جایگزین کنیم که آرزوی خوشبختی دیگران را دارد

«اگر ما هر روز صادقانه تمرین کنیم که همیشه آرزوی شاد بودن خود را نداشته باشیم و در عوض آرزو کنیم که دیگران همیشه شاد باشند، آنگاه از تجربه خودمان می‌فهمیم که از طریق این تمرین، که از دلبستگی به تحقق خواسته‌هایمان جلوگیری می‌کند.

با آرزوی خود، ما اصلاً تجربه ای از مشکلات یا ناراحتی نخواهیم داشت. بنابراین، اگر ما واقعاً خواهان خوشبختی خالص و همیشگی و رهایی از بدبختی هستیم، باید یاد بگیریم که ذهن خود را کنترل کنیم، به ویژه میل خود را.